Mało wiemy o współczesnej kinematografii rumuńskiej. Powstają tam jednak godne uwagi filmy, które z rzadka pojawiają się na naszych ekranach. Do takich należały „4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni” z 2006 roku w reżyserii Cristiana Muniu. Film przedstawiał problem w kontekście historycznym, bo jego akcja rozgrywała się w okresie dyktatury Ceauşescu, kiedy polityka gospodarcza „geniusza Karpat” doprowadziła kraj do ekonomicznej zapaści. Kontekst był ważny, ale nie najważniejszy, bo historia mogłaby się rozgrywać w innym czasie i miejscu, także tam, gdzie sklepy wypełnione są wszelkim dobrem. Był to film o złu, jakim jest sama aborcja, co pokazała jednoznacznie przerażająca kluczowa scena filmu, rozgrywająca się w hotelowej łazience. Ta scena tkwi w widzu jak niedająca się wyrzucić z pamięci zadra.

Trudno porównywać oba filmy. Dzieli je nie tylko strona artystyczna. „4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni” to film w pełni dojrzały i przemyślany od początku do końca. Od strony realizacji i wykorzystania środków filmowego wyrazu trudno mu było coś zarzucić. „Nieprawi” mieszczą się w zupełniej innej kategorii.