Treść tego aktu została wypracowana i zatwierdzona przez Konferencję Episkopatu Polski. Jego uroczyste ogłoszenie zaplanowano na 19 listopada br., w przeddzień uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Stanie się to w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach Nazajutrz słowa aktu mają zostać powtórzone we wszystkich kościołach w Polsce. „Pragniemy, żeby był on znaczącym krokiem w procesie przywracania Jezusowi należnego Mu miejsca w naszym życiu osobistym, zawodowym i społecznym” – napisali biskupi w liście pasterskim. To wydarzenie będzie zwieńczeniem obchodów 1050. rocznicy chrztu Polski. Czy stanie się impulsem do duchowej i moralnej odnowy naszej ojczyzny? Czy pozostanie kościelną „akademią”, która przeminie bez większego echa? Zależy to od nas.

Skąd ten pomysł?

Inicjatywa powstała oddolnie. Pojawiła się dzięki tzw. ruchom intronizacyjnym, powołującym się na prywatne objawienia sługi Bożej Rozalii Celakówny (1901–1944), krakowskiej pielęgniarki i mistyczki. Jej proces beatyfikacyjny został wszczęty w 1996 roku i wówczas zapiski, które prowadziła, wzbudziły nową falę zainteresowania. Jezus w mistycznej rozmowie z Celakówną domaga się aktu intronizacyjnego od narodu polskiego. Fragment zapisków: „Jest ratunek dla Polski: jeżeli mnie uzna za swego Króla i Pana w zupełności przez intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie z rządem na czele.