Wieża bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa (68 metrów) góruje nie tylko nad Grzegórzkami, śródmiejską dzielnicą Krakowa, ale także nad centrum miasta. Otoczenie bazyliki stanowi kilka dużych szpitali i klinik wchodzących w skład kompleksu Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Szpitala św. Łazarza. Okolica jest więc przesycona ludzkim bólem i cierpieniem. Dla chorych oraz ich rodzin bazylika stanowi ważny punkt odniesienia – ile próśb o uzdrowienie zostało tutaj wysłuchanych, wie jeden Pan Bóg. Ich pamiątką są liczne wota umieszczone w kaplicy Ducha Świętego.

Twórcą oryginalnej, eklektycznej bryły świątyni był wybitny krakowski architekt Franciszek Mączyński. Chciał w niej zawrzeć odniesienia do sztuki sakralnej poprzednich epok, jak również wyrazić ducha czasów mu współczesnych. Budowa, staraniem ojców jezuitów, trwała w latach 1909–1912. Środki zbierano w całej Galicji, o czym świadczą m.in. herby Lwowa czy Stanisławowa, umieszczone na fasadzie świątyni. Ważny wkład wniosła także Polonia, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych, Kanady oraz Australii. Zresztą więź z ośrodkami polskimi za granicą nadal jest w różnych formach tutaj podtrzymywana i kultywowana.

Obok bazyliki mieszczą się: kolegium jezuitów (wraz z seminarium duchownym), Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, redakcja najstarszego polskiego miesięcznika „Posłaniec Serca Jezusowego”, ukazującego się od 1872 r., oraz najmłodszy jezuicki projekt medialny, redakcja portalu Deon.