Prawo i Sprawiedliwość zorganizowało kongres w Warszawie, a Platforma Obywatelska – ogólnopolską konwencję we Wrocławiu.

Kongres zwycięzców

Minione półtora roku największa partia polskiej prawicy może uznać za pasmo szczęśliwych trafów i wynikających z nich sukcesów partii Jarosława Kaczyńskiego. Początkiem koniunktury był wyjazd do Brukseli Donalda Tuska – „odwiecznego” adwersarza PiS, którego zastąpiła o wiele słabsza Ewa Kopacz. Potem prezes PiS podjął trafną, jak się potem okazało, decyzję o postawieniu na Andrzeja Dudę w rywalizacji o urząd prezydenta i wysunięciu Beaty Szydło na czoło kampanii sejmowej. I od podziękowań dla gigantycznego wysiłku tej dwójki Kaczyński rozpoczął kongres. Rozwiał w ten sposób spekulacje o rzekomym ukrytym konflikcie z dwiema dziś najważniejszymi praktycznie osobami w państwie. Przy okazji raz jeszcze wyjaśnił, dlaczego uchylił się od premierostwa w 2015 roku. O tym, że sprawa jakoś ciążyła mu wewnętrznie, świadczy dowcipna uwaga, że rzadko się zdarza, by sala oklaskiwała kogoś za to, że nie zechciał być premierem.