To wydaje się niewiarygodne, bo przecież dwukrotnie zdobywaliśmy trzecie miejsce w finałach mistrzostw świata. W walce o prymat na kontynencie nigdy nam się jednak nie wiodło. Odpadaliśmy w eliminacjach nawet w czasach Lubańskiego, Deyny, Laty, Szarmacha czy Bońka. W poprzednich mistrzostwach, których byliśmy współorganizatorem, zawiedliśmy na całej linii. Teraz jednak mamy naprawdę niezłą drużynę. Na co ją stać?

Polski kibic ma skłonność do łatwego wpadania w skrajność. Ostatnie mecze towarzyskie przed mistrzostwami nie były udane, więc wysoki wcześniej poziom optymizmu gwałtownie się obniżył przed meczem z Irlandią Północną. Jednak zwycięstwo po dobrej grze przywróciło nastrój euforii. Niektórzy już zaczynają spekulować, z kim zmierzymy się w jednej ósmej finału. Tymczasem sukces w pierwszym meczu nie gwarantuje nam jeszcze awansu. Pamiętajmy, że Irlandia Północna to zdecydowanie najsłabsza drużyna w naszej grupie. Teraz dopiero zaczną się schody.

Większość ekspertów uważa, że naszą grupę wygrają Niemcy, a my będziemy walczyć o drugie miejsce z Ukrainą. Nasi następni rywale zmierzyli się już ze sobą. Niemcy wygrali zgodnie z przewidywaniami 2:0, ale mecz miał trochę zaskakujący przebieg. Mistrzowie świata chyba trochę zlekceważyli Ukraińców, którzy w pierwszej połowie mieli kilka stuprocentowych okazji do zdobycia gola. Niewiele więc brakowało do niespodzianki. Po przerwie Niemcy opanowali już sytuację i byli zdecydowanie lepsi.

Ten mecz pokazał, że aby wygrać z Ukraińcami, trzeba grać tak jak Niemcy po przerwie. To znaczy bardzo agresywnym pressingiem już na połowie rywala. Nie wolno oddać im inicjatywy. Problem w tym, że taka gra kosztuje wiele sił i nie da się grać wysokim pressingiem przez 90 minut.

A sposób na Niemców? No cóż, ograliśmy ich już raz w eliminacjach, więc wiemy, jak zagrać. Powtórzenie tego sukcesu będzie jednak szalenie trudne. Niemcy nas na pewno nie zlekceważą. Remis byłby kolosalnym sukcesem.