W ostatnią sobotę lipca na powitanie papieża Franciszka zabije Dzwon Miłosierdzia. W Brzegach pod Wieliczką dzwonnicy jeszcze nie ma, ale dzwon już stoi, tuż obok Domu Miłosierdzia. Dzwon szczególny, poświęcony przez kard. Dziwisza – nieprzypadkowo w Niedzielę Miłosierdzia. W Brzegach są już także tablice informujące o tym, gdzie będą znajdować się sektory podczas Mszy papieskiej. I choć Campus Misericordiae dziś kojarzy się nie tyle z domem, ile właśnie z miejscem największego modlitewnego zgromadzenia podczas Światowych Dni Młodzieży, to przecież nazwa oznacza nie pole namiotowe, ale wznoszony właśnie żywy pomnik, który pozostanie jako owoc ŚDM, gdy pielgrzymi już opuszczą Polskę.

O Brzegach mówi się ostatnio dużo i z troską (mniej lub bardziej szczerą), zwłaszcza po krytycznym rządowym raporcie na temat bezpieczeństwa tego miejsca. W mediach zaczęły się pojawiać nawet alternatywne lokalizacje dla Mszy Posłania. Józef Pilch, wojewoda małopolski, odpowiedzialny za zabezpieczenie ŚDM, publicznie przyznał, że wolałby naznaczone już świętością papieskie Błonia. Albo płytę lotniska w Balicach, gdyby młodych z całego świata nie pomieściła największa krakowska łąka i sąsiedni park Jordana. Wywołało to prawdziwą burzę. W huku piorunów miotanych w mediach na organizatorów ŚDM umknęło przesłanie tych dni, których symbolem są – wznoszone właśnie w Brzegach – Dom Miłosierdzia i Dom Chleba. To już od dawna nie jest miejsce przypadkowe, wybrane jedynie ze względu na najlepszą logistykę i największą pojemność. Choć pielgrzymi jeszcze nie przyjechali do Polski, to Brzegi właśnie przechodzą do historii jako trwały ślad po ŚDM, pierwszy taki, odkąd święto młodych chrześcijan jest organizowane.