Od kiedy Jezus był namaszczony przez Ducha Świętego? Odpowiadając na pierwsze pytanie, niektórzy wskazują na obrzęd dokonywany przez Chrzciciela, czyli na obmycie w Jordanie. Takie wyjaśnienie nie jest zgodne z obrazem jego działalności, przedstawionym w Ewangeliach. U św. Marka dwa rodzaje aktywności Jana są wyraźnie rozróżnione: udzielanie chrztu wodą wychodzącym do niego mieszkańcom ziemi judzkiej i Jerozolimy oraz głoszenie im chrztu nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Zwięzły opis św. Łukasza uwydatnia drugi rodzaj działalności Chrzciciela – właśnie głoszenie chrztu: „Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów”. Jan mówił ludziom nie tylko o chrzcie udzielanym przez siebie, ale przede wszystkim o tym przyszłym: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”. Tym właściwym chrztem, głoszonym przez Jana, jest więc cała działalność Jezusa. On bowiem dopiero zanurza w Duchu Świętym oraz skutecznie oczyszcza.



Inne nieporozumienie dotyczy namaszczenia Jezusa przez Ducha Świętego. Niektórzy identyfikują ten akt ze zstąpieniem Ducha na Niego w chwili przyjęcia chrztu w Jordanie. Na taką interpretację nie pozwala użycie tytułów „Mesjasz” i „Chrystus”. Ich odpowiedniki – w językach aramejskim i greckim – znaczą „Namaszczony”. Tytuły te są odnoszone do Jezusa przed przyjęciem przez Niego chrztu w Jordanie. Zaraz po Jego narodzeniu pasterze słyszą od anioła: „Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan”. Symeonowi Duch Święty objawia, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Pierwszy apostoł nie może zatem odnosić namaszczenia do pojedynczego zstąpienia Ducha Świętego na Jezusa. Słowa o namaszczeniu mówią o Jego roli Mesjasza, objawionej wybranym ludziom przed przyjęciem chrztu w Jordanie. Natomiast wszystkim On sam ją ogłasza w synagodze w Nazarecie, kiedy odnosi do siebie proroctwo Izajasza: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie”.