Agata Puścikowska: Wybiera się Pan na konferencję MaterCare International?

Prof. Michał Troszyński: Tak, zawsze staram się być. Konferencja odbywa się co dwa lata i nasza, polska jej część jest bardzo mocna. Z Europy nie ma wielu uczestników... Ci, którzy przyjeżdżają, opowiadają o dramatach: masowych aborcjach, szkodach związanych z antykoncepcją hormonalną.

Będzie Pan najstarszym uczestnikiem konferencji?

Nie wymieniamy się tam metrykami. Zresztą ostatnio w każdym niemal gremium bywam najstarszy. Myślę czasem, że nie potrzeba na takie konferencje zapraszać starych ludzi. Młodych ginekologów powinno się namawiać, by chcieli się odpowiednio szkolić i formować. Oni tworzą przyszłość.

A jak zaczęła się Pana współpraca z MaterCare, organizacją skupiającą katolickich ginekologów i położne?

To było ze 20 lat temu. Kiedyś odebrałem telefon od nieznajomego profesora ze Stanów Zjednoczonych, który chciał, bym pomógł mu w Polsce założyć filię MaterCare. Nie znałem tej organizacji. Profesor przekonywał, że trzeba pomóc kobietom w Afryce rodzić godnie dzieci. Nawet się żachnąłem, że przecież w Polsce nadal jest wiele do zrobienia w tej kwestii. Potem jednak sprawdziłem, kim był rozmówca. To był prof. Robert Walley.