Jego nauczanie jest oryginalne na tle innych tekstów Pisma Świętego. Występujący w dzisiejszym czytaniu grecki rzeczownik henotes, tłumaczony przez słowo „jedność”, nie pojawia się poza Listem do Efezjan. Dlaczego św. Paweł akcentuje wartość jedności oraz potrzebę jej zachowywania? W odpowiedzi na to pytanie pomaga wiedza o okolicznościach napisania listu, a zwłaszcza o położeniu jego autora. Apostoł pisze go z więzienia. O roli tego faktu dla zrozumienia dzisiejszego czytania świadczą jego pierwsze słowa: „Zachęcam was ja, więzień w Panu”. Tego rodzaju wzmianki pojawiają się jeszcze dwa razy w innych fragmentach listu: „ja, Paweł, więzień Chrystusa Jezusa”; „sprawuję poselstwo w kajdanach”. Jego efescy adresaci dobrze znali powód uwięzienia apostoła. Podczas pobytu w Jerozolimie został on oskarżony o wprowadzenie poganina na dziedziniec wewnętrzny świątyni w Jerozolimie, a więc do przestrzeni zarezerwowanej tylko dla Żydów. Efezjanie pojmowali więc konkretnie jego słowa o zjednoczeniu dokonanym przez Chrystusa, które słyszeliśmy w ubiegłą niedzielę: „On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość”.



List przypomina nie tylko o przeszłości, ale mówi również o teraźniejszości. Mur oddzielający ludzi od siebie jest na nowo wznoszony między wierzącymi w Chrystusa. Chociaż zjednoczenie zostało przez Niego dokonane, i jako takie jest już dane wszystkim wierzącym, to jednak utrzymanie tej jedności jest ciągle zadane każdemu wierzącemu oraz całej wspólnocie. Jest ono przedstawione bardzo konkretnie: polega na znoszeniu siebie nawzajem w miłości i z cierpliwością. Wypełnienie tego zadania nie jest dziełem samych ludzi. Czytany dzisiaj apel o zachowanie jedności Ducha może być rozumiany na dwa sposoby. Wyrażenie „jedność Ducha” może odnosić się do wspólnoty umysłów jako psychologicznej i moralnej jedności wierzących. Określenie to ma jednak głębszy sens: oznacza samego Ducha Świętego jako sprawcę jedności. Za tym sensem przemawia obecność rodzajnika przed greckim rzeczownikiem „pneuma” oraz druga część czytania. Apostoł pisze w niej o wspólnocie tworzonej przez jedność Ciała Chrystusa, Ducha, Pana, nadziei, wiary, chrztu oraz Boga Ojca.