Często rodzi się w nas postawa patrzenia tylko na ziemskie aspekty życia: karierę, pieniądze, dobra materialne, kolejne rzeczy, które chcemy zdobyć. Jak często szukamy tylko tego, co na ziemi, pogrążając się w problemach, smutkach i lękach. Tak jak umiłowany uczeń, który przybiegając do grobu, boi się wejść, bo widzi tylko grób, my też widzimy tylko nasze ziemskie sprawy i interpretujemy je w czysto ludzki sposób. Tymczasem ten pusty grób to znak zmartwychwstania Jezusa! Trzeba spróbować patrzeć na swoje życie, ziemskie problemy i pragnienia nie jak na grób, ale jak na miejsce zmartwychwstania. Zacząć patrzeć ku górze, ku Chrystusowi. On chce być obecny w naszym życiu codziennym. On, zmartwychwstając, dał nam wszystkim nadzieję na życie i chce, żebyśmy przede wszystkim skupiali się na Nim i Jemu powierzali nasze problemy czy wątpliwości, niezależnie od rozmiaru. Nie bójmy się przytłoczenia ziemskimi sprawami i „grobu”, który jest w naszym życiu. Bez grobu nie ma zmartwychwstania.