Posłuchaj Ewangelii z komentarzem. Aby pobrać lub słuchać na urządzeniach mobilnych, kliknij TUTAJ.

Słowa z kantyku Zachariasza przekonują, że również i my możemy stać się świadkami niepojętej litości Boga, który nawiedza swój lud, aby go wyzwolić z ciemności. Czy mamy tego świadomość? Czy zdajemy sobie sprawę z tego, że mrok i cień śmierci to nie tylko sugestywna metafora, ale często trafny i jakże bolesny opis stanu naszej duszy? Tymczasem my niejednokrotnie, zamiast poznać Boże zbawienie przez odpuszczenie grzechów, wolimy ów grzech w sobie konserwować, dziwiąc się tym, którzy pragną żyć w blasku wschodzącego Słońca. Jakże znamienne to zdziwienie. Pokazuje ono bowiem wyraźnie, że często bliżej nam do ciemności niż do światła, a zamiast dróg pokoju niejednokrotnie wybieramy nieświadomą służbę nieprzyjaciołom naszym, w których mocy pozostajemy. Oczywiście, wolno nam – takie jest przecież prawo naszej ludzkiej godności. Oby się jednak nie okazało, że stroniąc od Bożej litości, w swym nadmiernie wygórowanym poczuciu godności stajemy się już tylko godni politowania.