Jedno w peruwiańskiej czapce, drugie w hawajskim naszyjniku z kwiatów, trzecie z indiańskim pióropuszem na głowie. Dzieciaki ziarnami zbóż napełniają marakasy. Nieważne, że puszka rezonansowa to nie wydrążony orzech, lecz plastikowa butelka, ważne, żeby instrument grzechotał. Aby oddać serce misjom, trzeba je najpierw dotknąć, poczuć, usłyszeć. Na przykład na warsztacie misyjnym na Górze Chełmskiej. – To miejsce nie jest bez znaczenia, ponieważ na Górę Chełmską przybywali pierwsi misjonarze tych ziem – wyjaśnia s. Krzysztofa. – Dlatego i my musimy włączyć się w Światowy Dzień Misyjny. Zaprosiłyśmy misjonarkę i przygotowałyśmy spotkanie z misjami.

Z Pawonkowa do Peru

Zofia Sokołowska jechała ze Śląska na Górę Chełmską całą noc. Niby daleko, ale jest zaprawiona – przez pięć lat była świecką misjonarką w Peru. – Zaczęło się od tego, że kiedyś do mojego Pawonkowa zajechał ksiądz, który pracował w Peru. Po tym spotkaniu zaczęła we mnie kiełkować myśl: a może i ja kiedyś… Rosła i rosła, więc zaczęłam uczyć się języka hiszpańskiego, którym porozumiewają się Peruwiańczycy. Po studiach zgłosiłam się na kurs formacji misyjnej. I w końcu wyjechałam – mówi z uśmiechem pani Zofia.