To najstarsza forma postawy modlitewnej. Prawdopodobnie właśnie tak zachowywali się apostołowie podczas modlitwy. Juda Tadeusz i Szymon wspominani są przez Kościół w tym samym dniu, bo uważa się, że razem ponieśli śmierć męczeńską, ewangelizując mieszkańców Persji. 


Obrazy, których reprodukcje zamieszczamy, są częścią niezwykłego cyklu 365 dzieł pod wspólnym tytułem „Życie naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Ich autorem jest francuski malarz (ale długo mieszkający też w Wielkiej Brytanii, dlatego jego imię jest bardziej znane w wersji angielskiej), Jacques Tissot.


Artysta był początkowo człowiekiem obojętnym religijnie. Tworzył obrazy o tematyce świeckiej, mieszkał bez ślubu ze swoją modelką, rozwiedzioną Irlandką Kathleen Neewton. Po kilku latach Neewton zachorowała na gruźlicę, na którą wówczas nie znano skutecznego lekarstwa. W końcowej fazie choroby popełniła samobójstwo. Miała zaledwie 28 lat. Zrozpaczony Tissot na kilka lat porzucił malowanie i przewartościował swoje życie, zwracając się w stronę religii. 3 lata po śmierci ukochanej doznał objawienia prywatnego w kościele św. Sulpicjusza w Paryżu. Wówczas podjął postanowienie, by złożyć hołd Jezusowi, malując wszystkie znane z Biblii sceny z Jego życia. Żeby jak najlepiej przygotować się do tego przedsięwzięcia, odbył kilka podróży do Ziemi Świętej, obserwując krajobraz i ludzkie twarze. Malowanie zajęło artyście 8 lat. 


Cykl „Życie naszego Pana Jezusa Chrystusa” odniósł w końcu XIX wieku wielki sukces we wszystkich krajach, w których był wystawiany. Jeszcze za życia artysty cykl kupiło za 60 tys. dolarów Brooklyn Museum.