Federica Mogherini, klasyczny produkt włoskiego lewactwa, całe życie pracowała w szeregach postkomunistycznej lewicy. Jest rzymianką, córką znanego reżysera oraz scenografa Flavia Mogheriniego. Z małżeństwa z Matteo Rebesanim ma dwie córki. Już w czasie studiów wstąpiła do młodzieżówki partyjnej Sinistra Giovanile (Lewicowa Młodzież), kontynuującej tradycje rozwiązanej na początku lat 90. XX wieku młodzieżowej przybudówki włoskiej partii komunistycznej. Ukończyła studia politologiczne na rzymskim uniwersytecie La Sapienza. W ramach programu Erasmus studiowała także we Francji. 


Wydreptana kariera


Włoska lewica, po rozpadzie Związku Sowieckiego oraz ujawnieniu potężnej inwigilacji tego środowiska przez sowieckie służby specjalne, dość długo szukała swojego miejsca na scenie politycznej, zmieniając kolejno szyldy, programy i liderów. Mogherini całe życie zawodowe spędziła w strukturach partyjnych, w których jeszcze w latach 90. stara gwardia zwracała się do siebie per „towarzyszu”. W 2001 r. weszła do władz centralnych partii, a ponieważ dobrze znała języki angielski i francuski, pracowała w strukturach, odpowiadając za kontakty międzynarodowe włoskiej lewicy.