Niecały rok temu setki osób oglądało wpychany na tor na wrocławskim dworcu nowy pociąg zakupiony przez PKP Intercity – Pendolino. Przed jego drzwiami ustawiały się gigantyczne kolejki: każdy chciał zobaczyć, dotknąć nowe cudo, usiąść na chwilę w fotelu. Niestety, wiele wskazuje na to, że „wahadełko”, bo tak na język polski można przetłumaczyć włoską nazwę pociągu, nie wyjedzie w trasę w terminie. 6 maja 2014 r. PKP Intercity miało otrzymać od firmy Alstom osiem pociągów, dzięki którym pasażerowie mieli o wiele szybciej pokonywać odległości między największymi miastami. To część taboru, który łącznie ma liczyć 20 zespołów trakcyjnych, za które spółka zapłaci 400 mln euro (razem z utrzymaniem przez 17 lat wyda na nie 2,7 mld euro). Składy mają jeździć głównie na trasie Warszawa–Gdańsk i Warszawa–Katowice, ale pojadą także m.in. do Rzeszowa. Jednak producent – firma Alstom – nie dostarczył pociągów zgodnie z zamówieniem, więc spółka zaczęła naliczać kary umowne.

Ta straszna homologacja

Alstom nie dostarczył pociągów, bo dostarczyć nie mógł. Wszystko rozbija się o brak tzw. homologacji na jazdę z prędkością do 250 km/h. Zgodnie z europejskim prawem maszynista może obsługiwać samodzielnie pociąg jadący z maksymalną prędkością 160 km/h. Powyżej tej prędkości pojazd musi być wyposażony w system sterowania ruchem kolejowym ERTMS. To swego rodzaju autopilot, który funkcjonuje dzięki wbudowanym w tory czujnikom. Przesyłają one do komputera pokładowego informacje potrzebne do kierowania pociągiem. By jeździć powyżej 160 km/h, zarówno pojazd, jak i tory muszą być zaopatrzone w system ERTMS poziomu drugiego. Zamówione przez PKP Intercity Pendolino obsługują ten system.