Obraz w Liście do Rzymian jest może nie tak jednoznaczny jak pierwsze czytanie i Ewangelia, które mówią o obdarowaniu wodą w sensie materialnym i duchowym. Apostoł pisze o rozlaniu miłości Bożej w naszych sercach. Niezwykłość tego stanu można uwydatnić w dokładniejszym tłumaczeniu. Oryginalny tekst mówi bowiem o wylaniu miłości Boga w naszych sercach czy nawet do naszych serc. Ten sam czasownik występuje w słowach Jezusa nad kielichem zapowiadających wylanie krwi na odpuszczenie grzechów. Jakie znaczenie ma obraz wylania miłości Boga?

W odpowiedzi na to pytanie pomaga określenie: „przez Ducha Świętego”. 
Przed Nowym Testamentem często mówiono o wylaniu Ducha. U Izajasza czytamy: „Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości”. W tej samej księdze znajduje się Boża obietnica: „Przeleję Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków”. Także przez Ezechiela Bóg zapowiada: „Ducha mojego wyleję na Izraelitów”. Podobne sformułowanie znajduje się u Zachariasza: „Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności”. Im bliżej Nowego Testamentu, tym więcej w tekstach judaizmu pojawia się wypowiedzi o Duchu w płynnej postaci. Za ten dar Boga wyrażają Mu wdzięczność modlitwy odnalezione w grotach na skraju Pustyni Judzkiej: „Dziękuję Ci, Panie, że wylałeś Twego Świętego Ducha na Twego sługę”; „Dziękuję Ci, Panie, że wsparłeś mnie swą siłą i Twego Świętego Ducha wlałeś we mnie, bym się nie zachwiał”. Choć fragment tak zwanego Testamentu Judy mógł zależeć od Ewangelii, to jednak jeden jego szczegół różni się od opowiadania o chrzcie Jezusa: „I otworzą się niebiosa wylewające błogosławieństwo Ducha Świętego Ojca. On ześle na was Ducha miłości. I staniecie się dla Niego dziećmi w prawdzie i postępować będziecie według Jego pierwszych i ostatnich przykazań”. Duch nie zstępuje jak gołębica na samego Mesjasza, ale jest wylewany na wielu, gdyż wielu zostaje usynowionych przez Boga.

Porównanie dawanego przez Boga Ducha do wylania płynu oznacza zarówno szeroki, wręcz nieograniczony krąg adresatów, jak i pełnię Jego obecności. Podobny sens mają słowa o wylaniu miłości Boga. Jak płyn może wypełnić całe naczynie, tak i miłość Boga przeznaczona jest dla całego człowieka symbolizowanego przez jego serce oraz dla wszystkich ludzi pod warunkiem, że nie stawiają oni tamy temu cudownemu darowi.•