Już po raz drugi Stowarzyszenie „Petra” z Zielonej Góry, które zajmuje się pomocą osobom niepełnosprawnym, zorganizowało spływ kajakowy. Trasa wiodła z Lubrzy do Gościkowa – w sumie 15 km. – Trzy lata temu po raz pierwszy ze znajomymi przepłynęłam tę trasę. Wtedy zakochałam się w kajakach – mówi Krystyna Pustkowiak, prezes „Petry”. – Pomyślałam, że taka forma spędzania czasu byłaby dobra dla naszych podopiecznych. Jak widać, podoba się im! Faktycznie – uśmiechnięte twarze widać wszędzie. Pomysł wsparła finansowo gmina Zielona Góra oraz wolontariusze. Od tych ostatnich była uzależniona liczba uczestników, ponieważ w każdym kajaku płynęła jedna osoba niepełnosprawna i jeden opiekun. – Okazuje się, że na ogół ludzie boją się zabierać niepełnosprawnych na wycieczki w góry, rajdy terenowe czy właśnie turystykę wodną. Oczywiście trzeba szczególnie zadbać o warunki bezpieczeństwa, ale nie możemy zamknąć się po prostu w czterech ścianach – mówi Krystyna Pustkowiak. – Taki spływ to wspaniała okazja dla naszych podopiecznych na rozwinięcie koordynacji ruchowej, kontakt z przyrodą z innej perspektywy czy nawiązania nowych znajomości – wyjaśnia. – Paklica jest piękną rzeką, ale, co dla nas ważne, też łatwą dla spływu i w miarę płytką, więc dla naszych podopiecznych bezpieczną – dodaje Małgorzata Ambroży, przewodnik spływu.

Jest super

Pierwszy odcinek spływu prowadził przez gęste szuwary, a Paklica płynęła bardzo krętym nurtem. Większość osad wioślarskich miała sporo problemów z pokonaniem tego „odcinka specjalnego”. Nie przeszkadzało to jednak w niczym. Z otchłani zarośli słychać było śmiechy, piosenki, a bliżej – intensywne bzyczenie komarów i innych owadów. – Ale fajna niebieska ważka! Ale ich tu dużo! – mówił co chwilę z entuzjazmem Mariusz Paluszewski, uczestnik Warsztatów Terapii Zajęciowej „Winnica”. – A komary wcale mnie nie gryzą, jakoś chyba mnie nie lubią, bo nigdy nie mam z nimi problemów – dodaje ze śmiechem. Mariusz bardzo lubi gotować, najbardziej spaghetti. Lubi również sprzątać. Kilka godzin w jednym kajaku było okazją do poznania się i rozmów na przeróżne tematy. – Ja płynę z Julią. Fajnie nam się rozmawia. Mamy dużo wspólnych zainteresowań. Mówiliśmy o ulubionej muzyce, filmach, podróżach. Dowiedziałem się, że Julia przez jakiś czas mieszkała za granicą – opowiada wolontariusz Igor Smaruj. – Fajnie jest! Bardzo podoba mi się pływanie po wodzie. Jest ciepło, świeci słońce. Cieszę się, że tu jestem – potwierdza Julia Kosidło, która bierze udział w zajęciach w Powiatowym Ośrodku Wsparcia „Parasol”. – Trochę już boli mnie ręka od tego wiosłowania, ale dam radę dopłynąć do końca – dodaje ze śmiechem. Igor zdecydował się na udział w spływie wraz z trzema swoimi kolegami. – To moje pierwsze tego typu doświadczenie. Gdy dowiedziałem się, że trzeba pomóc, to od razu się zgodziłem, i dobrze, bo fajnie się bawię. Mam okazję poznać osoby niepełnosprawne… Widzę, że inaczej niż ja patrzą na świat, wiele rzeczy jest dla nich prostszych – mówi Igor.