„Po ponad trzech godzinach modlitw ojciec Bashobora przechodzi obok cierpiących i opętanych. Oni wyciągają do niego ręce. Modlą się. Potem tłum rzuca się w stronę ołtarza. Co się stało? Co się stało? Czy ktoś odrzucił kule? Czy ktoś wstał z wózka? Sam ojciec Bash milczy, choć zwykle jest bardzo konkretny” – pisze Maciej Wesołowski w „Dużym Formacie Wyborczej”.

Jak widać, ciągle dziwi, że Kościół założony przez Chrystusa dwa tysiące lat temu trwa do tej pory. Za czasów Jezusa działy się uzdrowienia, wskrzeszenia, uwolnienia z opętania. Dziś wszystko to poddaje się jednak w wątpliwość. Uzdrowienia, dar języków, dar płaczu i śmiechu nie są sprawką ludzi, wynikiem spożycia zbyt dużej ilości wina – o co oskarżano już apostołów, czy nawdychania się jakichś ziółek – co zarzuca się Bashoborze. To są znaki działania Ducha Świętego. Posługa charyzmatyczna o. Johna, jego modlitwy o uzdrowienie nie są głównym zajęciem kapłana. To są owoce jego codziennej posługi i ogromnej wiary.