Przedłużona posługa kustosza Ziemi Świętej

RADIO WATYKAŃSKIE

publikacja 29.06.2013 23:38

Kustoszem Ziemi Świętej na dalsze trzy lata został ogłoszony 28 czerwca o. Pierbattista Pizzaballa OFM. Ponownego wyboru przełożonego franciszkanów Kustodii Ziemi Świętej dokonało definitorium generalne Zakonu Braci Mniejszych.

Przedłużona posługa kustosza Ziemi Świętej Na posługę w Ziemi Świętej wyznaczani byli bracia mniejsi ze wszystkich prowincji zakonu, przechodząc na czas służby pod jurysdykcję kustosza. Na zdjęciu: choć budowle się zmieniły, tą ziemią często chodził Jezus... Andrzej Macura / CC-SA 3.0

Decyzję poprzedziło głosowanie współbraci z Kustodii, a zatwierdziła, zgodnie ze statutami zakonu, Stolica Apostolska.

O. Pierbattista Pizzaballa pełnił posługę Kustosza Ziemi Świętej przez ostatnie dziewięć lat. Pierwsza nominacja, którą otrzymał w maju 2004 r., została potwierdzona na dalsze trzylecie w 2010 r. Obecny wybór przedłuża jego misję jako „Gwardiana Góry Syjon i Bożego Grobu w Jerozolimie” do 2016 r.

Aktualnie w Kustodii pracuje 285 franciszkanów reprezentujących 39 krajów z wszystkich kontynentów. 174 zakonników należy do Kustodii Ziemi Świętej, a pozostałych 111 do innych prowincji Zakonu Braci Mniejszych. Najliczniejszą grupę językową tworzy 66 braci z krajów Bliskiego Wschodu, posługujących się głównie językiem arabskim. Na drugim miejscu jest grupa włoska (61), następnie angielskojęzyczna (54) i hiszpańska (50). Posługę misyjną w Kustodii pełni obecnie również 26 zakonników z Polski.

Po upadku Królestwa Łacińskiego krzyżowców franciszkanie osiedlili się w Palestynie i na Bliskim Wschodzie, wchodząc powoli w posiadanie sanktuariów lub uzyskując prawo do sprawowania w nich kultu. W 1333 r. dzięki zabiegom pary królewskiej Roberta Andegaweńskiego i Sancji wykupiono od sułtana Egiptu Wieczernik oraz prawo sprawowania liturgii przy Bożym Grobie. Franciszkanie, jako jedyni przedstawiciele Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej, stali się oficjalnymi stróżami Miejsc Świętych. 21 września 1342 r. papież Klemens VI wydał dwie bulle, którymi potwierdził dzieło władców Neapolu i wydał dyspozycje o nowej administracji kościelno-zakonnej. Na misyjną posługę w Ziemi Świętej wyznaczani byli bracia mniejsi ze wszystkich prowincji zakonu, przechodząc na czas służby pod jurysdykcję kustosza.