Wszystko zaczęło się wiosną 1993 roku, kiedy powstało Stowarzyszenie Hospicjum św. Kamila. Najpierw było to hospicjum domowe. Z czasem, w budynku dawnego żłobka, powstało hospicjum stacjonarne oraz dział fizjoterapii. Placówka uzyskała także status Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Obecnie oprócz wymienionych już: hospicjum domowego, stacjonarnego i działu fizjoterapii, działa również poradnia psychologiczna, dział pobytu dziennego, a od ubiegłego roku także domowe Hospicjum Dziecięce Oskara i Róży. Przez 20 lat z różnych form pomocy skorzystało tu blisko 45 tys. osób, 4,3 tys. z nich było pacjentami hospicjum stacjonarnego, 4,6 tys. – domowego, a 35 tys. – działu fizjoterapii. Gorzowska placówka zajmuje się nie tylko osobami śmiertelnie chorymi, ale także, po ich odejściu, wspiera rodziny w okresie żałoby, m.in. w ramach Projektu „Jaskółka” działa świetlica dla dzieci osieroconych.

„Dziękuję” dla Przyjaciół

Przez 20 lat istnienia Hospicjum św. Kamila bardzo wiele udało się zrobić, ale również trudności nie brakowało i nie brakuje. – Zawsze największym problemem były finanse. Stawki zaproponowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia są mocno zaniżone. Takie niedoszacowanie sprawia, że resztę pieniędzy musimy wyprosić, wyżebrać – wyjaśnia dyr. Marek Lewandowski. – Jesteśmy po to, aby wspierać ludzi w ostatnich miesiącach czy tygodniach życia, aby pomagać im godnie umrzeć. Jest to zadanie wliczone w zakres zadań publicznych, więc stwierdzenie, że hospicja sobie jakoś poradzą, to fatalne założenie, rzutujące na standard świadczonych usług – dodaje. Gorzowskie hospicjum otrzymuje z NFZ rocznie ok. 1,7 mln zł. Aby normalnie funkcjonować, musi uzbierać prawie drugie tyle, bo aż 1,5 mln zł. – Organizujemy bale charytatywne, kampanię Pola Nadziei, zbiórki uliczne, pomagają członkowie wspierający hospicjum. Dużym zastrzykiem finansowym są dla nas środki z 1 proc. podatku. Z tego źródła przez ostatnie trzy lata corocznie otrzymywaliśmy ok. 0,5 mln zł – wyjaśnia dyrektor. Wszystkie akcje, jak chociażby Pola Nadziei, pomagają nie tylko chorym. – Akcja ta obejmuje dorosłych, przedszkolaki i uczniów wszystkich typów szkół. Wydaje mi się, że dzięki temu ludzie zrozumieją lepiej, że jest coś takiego jak wrażliwość – zauważa dyrektor.

Ksiądz! Wejdziesz do mnie?

Od trzech lat w gorzowskim hospicjum posługuje ks. Krzysztof Dulny.