Wrogowie też są narzędziami

Prorok, którego orędzie zawiera Księga Izajasza, zdumiewa. Boży posłaniec wraca w swej narracji do wyjścia z niewoli egipskiej, ale bohaterami czyni nie Izraelitów, którzy wędrowali pod wodzą Mojżesza, lecz wrogich im Egipcjan i ich władcę faraona.

Pan, w prorockim wspomnieniu, „wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko”, a wszystkie one należały nie do Izraelitów, lecz do faraona. Bóg prowadził więc nie tylko swój lud, ale też – mówiąc językiem współczesnej strategii – kontrolował ruchy przeciwnika swojego ludu. Te biblijne obrazy pokazują Bożą wszechmoc, która panuje również nad poczynaniami Jego wrogów, pokazuje, że Bóg jest panem historii. On – co jest przesłaniem nadziei – włada nie tylko tymi, którzy są Mu wierni, ale też panuje nad tymi, którzy są jego wrogami.

Tamta historia wyjścia z Egiptu pozostawała żywa i aktualna we wspomnieniu Izraelitów żyjących zarówno w okresie monarchii, jak i potem, gdy w 587 r. przed Chr. znaleźli się w niewoli babilońskiej. Tam czekali na nowe wyjście z niewoli i nową wędrówkę do ojczyzny. Wspominali dawne cuda: egipskie plagi, przejście przez Morze Czerwone. Nie widząc cudownych znaków, na które czekali, powątpiewali w moc Boga. Czyżby ich Pan stracił dawną moc? Nie jest On już więcej Panem dziejów? To w takim kontekście pojawia się prorockie wezwanie: „Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy”. Prorokowi nie chodzi o zerwanie z tradycją. On ma na myśli przepracowanie refleksji nad przeszłością, by owoce otworzyć na przyszłość. „Oto Ja dokonuję rzeczy nowej” – mówi Bóg przez proroka.

Ta nowość obejmuje nie tylko dzieje narodu wybranego, ale też wszystkie ludy i całe stworzenie. Orędzie zapisane w Księdze Izajasza znalazło swe pełne spełnienie w zbawczym dziele Chrystusa. Pokazuje to orędzie Nowego Testamentu. Pan Jezus, umierając na krzyżu i zmartwychwstając, dokonał absolutnie „rzeczy nowej”, która swymi skutkami objęła całe stworzenie. Te skutki dotykają nie tylko osób i spraw bliskich Zbawcy. One też obejmują działania sił, które chcą zniweczyć zbawcze Boże dzieło. Bóg jest ponad nimi i z nich potrafi uczynić drogi i sposoby realizacji swego zamysłu wybawienia świata i człowieka.•