Bogumił Łoziński: Czy porównanie przez sędziego Igora Tuleyę działań organów ścigania w sprawie Mirosława G. do metod stalinowskich jest trafione?


Stanisław Dąbrowski: – Myślę, że padło o jedno słowo za dużo. Na pewno określenie „stalinizm” jest w tym przypadku niezręczne. Być może jego użycie wynika z faktu, że nie do końca rozliczyliśmy się w Polsce z komunistycznym totalitaryzmem i w związku z tym okres stalinizmu nie ma tak bardzo negatywnej konotacji jak hitleryzm, choć mieć powinien. 


Stalinowskie metody śledcze to m.in. bicie, wyłamywanie palców, wyrzucanie przez okno. Czy Pana ocena, że użycie tego porównania było „niezręczne”, nie jest zbyt łagodna?


– Nikt nie twierdzi, że w śledztwie w sprawie doktora G. stosowano takie metody. Sędzia Tuleya użył figury retorycznej, porównania. Chodziło mu o to, że nadużywano pewnych metod śledczych w czasie nocnych przesłuchań świadków, co skojarzyło mu się z okresem stalinowskim. Pewnie to porównanie było mocno na wyrost, ale nie można z jednego słowa użytego w uzasadnieniu robić takiej histerii.