A człowiekowi współczesnemu trudno często o refleksję, że został stworzony przez Boga z miłości, że otrzymał określone zadania do wypełnienia, z których będzie musiał zdać sprawę, i to może wtedy, kiedy się tego nie będzie spodziewał.

Wielu ludzi żyje tak, jakby mieli jutro umrzeć albo żyć na ziemi bez końca. A przecież nie chodzi o to, by trwać w trwożliwym poczuciu zagrożenia, że Bóg tylko czyha, by mnie przyłapać i surowo ukarać.

Trzeba w duchu poczucia własnej godności starać się o jak najlepsze wykonanie zadań, które kochający Bóg zlecił mi z całym zaufaniem miłości. Zaczyn miłości do Boga i człowieka mamy złożony w duszy już w sakramencie chrztu, więc nie jesteśmy bezradni, gdy trzeba miłość czynić owocną. Zawsze.