Myślę, że taki dylemat prędzej czy później dopada każdego z nas, nie tylko młodzież. W moim życiu również pojawiają się takie sytuacje, w których usilnie proszę Boga, aby wskazał mi właściwy kierunek, a On – jak mi się wydaje – milczy. W czasie tej ciszy czuję, że sama muszę działać. Jednak ta samotność szybko mija, kiedy uświadamiam sobie, że gdy Bóg milczy, uczy mnie pokory i zaufania, poddania się Jego woli. Wszystko, o co Boga prosimy, otrzymamy we właściwym czasie. A kiedy to nastąpi? Odpowiedź zna tylko Bóg; On zna nas najlepiej i wie, czego nam brakuje. Pozostaje nam zaufać i być gotowym na Boże działanie.