Ostatni bastion chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie. Tak nieraz mówiono o tym jedynym już dzisiaj w regionie kraju, w którym chrześcijanie cieszą się nie tylko wolnością religijną, ale mają stosunkowo duży wpływ na życie społeczne, polityczne i gospodarcze. Liban był w ostatnich latach przedstawiany jako nietypowy w tej części świata wzór koegzystencji chrześcijan i muzułmanów. Do tego stopnia, że za sprawą tych ostatnich od 2 lat święto Zwiastowania NMP jest obchodzone jako święto państwowe.

Oczywiście nie obyło się również bez konfliktów, także zbrojnych, czego przykładem była wojna domowa w latach 1975–1990. Wyjątkowa pozycja chrześcijan wynikała m.in. z tego, że jeszcze w połowie XX w. stanowili oni większość libańskiego społeczeństwa. W tym czasie „ostatni bastion” kurczył się coraz bardziej. Chrześcijanie stanowią ciągle znaczącą, ale jednak mniejszość, choć brak spisu powszechnego od kilkudziesięciu lat nie pozwala na bardziej szczegółowe dane (szacunkowe mówią o ok. 30 proc. społeczności chrześcijańskiej, głównie pozostających w jedności z Rzymem maronitów).