Mały chłopczyk tłumaczy coś brodatemu mnichowi zapisującemu karty księgi. Brodaty mnich to św. Augustyn, wielki teolog, doktor Kościoła, autor m.in. traktatu o Trójcy Świętej. Nad tym traktatem pracował dwadzieścia lat. Istnieje legenda, że święty medytował kiedyś na brzegu morza nad zrozumieniem pojęcia Trójcy. Zobaczył wówczas chłopca, który wykopał na plaży dziurę i muszelką przenosił do niej wodę morską. Augustyn zapytał chłopca, po co to robi. Malec odpowiedział mu, że jego celem jest przeniesienie całej wody z morza do wykopanej dziury. Wtedy święty doszedł do wniosku, że jego wysiłki zmierzające do zrozumienia i wytłumaczenia tajemnicy Trójcy Świętej przypominają zachowanie tego chłopca.

Właśnie tę anegdotę, ukazującą pokorę świętego uczonego, postanowił namalować Guercino. Artysta przedstawił jednak chwilę słabości Augustyna w ten sposób, że my, widzowie, nie wątpimy w jego ostateczny sukces. Augustyn z uwagą wsłuchuje się w tłumaczenia zaaferowanego swą zabawą chłopczyka, ale na kolanach świętego widać księgę z kilkoma zapisanymi już linijkami. W pierwszej z nich można odczytać słowa: „Augustinus. Tom III”. Trzymane w prawej ręce pióro zawisło w powietrzu, ale wiemy, że wkrótce spocznie na karcie księgi.

Obok postaci uczonego widać złocistą mitrę, symbol godności biskupiej. Artysta przypomina w ten sposób, że św. Augustyn był biskupem Hippony w Afryce Północnej.

Chłopczyk prawą ręką pokazuje bezkresne morze, a lewą – niewielką dziurę w piasku. Ręka Augustyna uzbrojona w pióro zawisła natomiast na tle nieba, jakby stamtąd oczekiwała na źródło inspiracji.