Sukcesy gospodarcze Europy są takie sobie, więc Europejczykom się specjalnie lepiej nie żyje. Za to coraz lepiej im się nie żyje. Duże postępy na niwie nieżycia poczyniła Szwajcaria, spore Belgia, a jeszcze większe kolebka (a raczej trumienka) eutanazji – Holandia. Tam, w ramach ułatwiania ludziom nieżycia, ruszyła właśnie wyjazdowa Klinika Końca Życia. Jak podała „Rzeczpospolita”, owa „klinika” dysponuje sześcioma zespołami, a w każdym są lekarz i pielęgniarz lub pielęgniarka, którzy jeżdżą po domach bynajmniej nie po to, żeby leczyć i pielęgnować, lecz przeciwnie. A to wszystko w majestacie i zgodnie z literą.

Tam, gdzie dorosłych ludzi zabijać jeszcze nie wolno, trwa mniej lub bardziej zaawansowana „dyskusja”. A co przed wyborami prezydenckimi najbardziej porusza Francuzów? Ceny paliw? Stan portfela? Emerytury? Nie – eutanazja.

Można odnieść wrażenie, że starzejąca się cywilizacja Zachodu skłania ludzi do myślenia o sprawach ostatecznych. Chodzi przecież o „godne umieranie”. Ale to pozór. W rzeczywistości całe to „ułatwianie śmierci” jest coraz wyraźniejszym szamotaniem się ze śmiercią. Ludzie Zachodu są coraz bardziej przerażeni świadomością, że mimo rozwoju techniki, wciąż muszą cierpieć i muszą umrzeć. A przerażenie to jest tym większe, że po wybraniu „neutralności światopoglądowej” w miejsce Ewangelii czują otwierającą się pod sobą otchłań. Nie ma w niej nadziei, nie ma żadnego światła – jest dokładnie to, co wybrali: Wielka Neutralność. Zimna pustka bezsensownego końca po bezsensownym życiu. Tam, w obliczu „neutralnej” śmierci, traci sens wszystko. Po co to całe zaangażowanie w walkę o „prawa kobiet do wyboru”, po co te parady, marsze i przemarsze, po co troska o wykluczonych, o psy, koty i szympansy, po co dobijanie się o godne cokolwiek, gdy ostatnim aktem istnienia jest tylko „godna śmierć”? Oni, ci nasi nieszczęśliwi bracia postchrześcijanie, czują ten oddech pustki. Boją się, nie chcą myśleć o tym, co musi nadejść, nie chcą widzieć cierpienia i śmierci, i to dlatego tak im zależy na szybkim i bezbolesnym końcu. Nawet martwego ciała nie chcą oglądać, wolą prochy w urnie. Szybko, szybko, wypchnijmy to ze świadomości, angażujmy się, działajmy, walczmy, albo – skoro wyparliśmy się Chrystusa – wybierzmy filozofię Wschodu, bo tam cykl istnienia, tam nirwana, słodka nicość.

Ale to nic nie da. To tylko powiększy rozdarcie i pogłębi rozpacz. Człowiek nie zazna spokoju, jeśli nie zmierzy się z prawdą. A prawda brzmi: umrzemy. Nasz grób jest bardziej realny niż prawdopodobieństwo porażki polskiej reprezentacji na Euro 2012. Ale to dopiero początek prawdy. Cała prawda jest taka, że tę prawdziwą śmierć pokonał Jezus Chrystus. I tych, co wezwą Jego imienia, choćby z największej oddali i z dna rozpaczy, On wyrwie z mroku i ocali. Jezus chce tego dla każdego, czeka na najmniejszy gest w Jego kierunku. Kto nie wierzy, niech zaryzykuje. Niech powie choćby tyle: „Ty wiesz, Panie, że ja w Ciebie nie wierzę, ale daj mi uwierzyć”.

Kocioł garnkowi

Leszek Miller nazwał posłów Ruchu Palikota, którzy przeszkadzali mu w czasie sejmowego wystąpienia, „naćpaną hołotą”. Janusz Palikot stwierdził, że szef SLD sam sobie wystawił świadectwo i że puszczają mu nerwy. Ten sam Palikot powiedział w Radiu Zet: „Często księża są chamami, polski ksiądz prowincjonalny to bardzo często taki cham, prostak, niewykształcony (...). Michalik jest takim samym chamem jak Rydzyk”. W tym przypadku autor tych słów wystawił świadectwo nie sobie, lecz duchownym. Oczywiście to księżom puszczają nerwy, bo przecież nie Palikotowi.

Prawa nieprawe

Trwają naciski na Komisję ONZ ds. Ludności i Rozwoju w celu nadania dzieciom „praw seksualnych i reprodukcyjnych” z pominięciem zgody rodziców. Owe „prawa” to m.in. dostęp do aborcji, antykoncepcji i „edukacji seksualnej”. Obrońcy rodziny z amerykańskiego instytutu C-Fam alarmują, że może to dotyczyć nawet 10-latków. Zwracają też uwagę na narastającą przychylność ONZ dla tego projektu. C-Fam przytacza niepokojącą wypowiedź sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-Moona: „Młodych, tak samo jak wszystkich ludzi, obejmuje prawo człowieka do zdrowia, w tym zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego”. Pójdź, dziecię, ONZ nauczy cię, jak się wyżyć, a nie spłodzić.

Guru chce basenu

Guru rosyjskich działaczy homoseksualnych Nikołaj Aleksiejew od dawna atakował Cerkiew prawosławną za jej jasne (i oczywiste) stanowisko w sprawie homopropagandy. Niedawno wezwał do zburzenia stojącego w centrum Moskwy Soboru Chrystusa Zbawiciela i zbudowania w tym miejscu basenu. Domaga się tego samego, co zrobili bolszewicy, którzy na rozkaz Stalina tę cerkiew zburzyli, a w jej miejscu postawili basen. Panie Aleksiejew, masz pan dobrą intuicję: cała ta wasza aktywność to nowa odmiana bolszewizmu.