Repolonizacja polityki, patriotyzm gospodarczy. Co oznaczają kampanijne hasła?

Nie jest łatwo Donaldowi Tuskowi zaskoczyć opinię publiczną. Przyzwyczaił już bowiem nas do tego, że jedyne, co jest stałe w jego poglądach, to zmienność. Czy to w stosunku do ochrony życia, wieku emerytalnego, czy nielegalnej emigracji. Mimo to wystąpienie premiera w trakcie Europejskiego Forum Nowych Idei wprawiło w osłupienie nawet życzliwych mu komentatorów i ekonomistów. „Czas na odbudowę narodowej gospodarki, na repolonizację rynku, kapitału” – ogłosił Donald Tusk, niegdyś jeden z założycieli gdańskiego Kongresu Liberałów. Bez mrugnięcia okiem przyznał, że „kapitał ma narodowość” (co w jego środowisku traktowane było jako herezja) i pora wreszcie zerwać z „naiwną globalizacją”. By nie być posądzonym o gołosłowność, zapowiedział, że już wydał stosowne dyspozycje prezesom spółek Skarbu Państwa, by zawsze preferowali przy zamówieniach publicznych polską firmę („małą, dużą i nieważne, w jakim sektorze działającą”). Dodał też, że nie obrazi się, jeśli niektórzy będą taką politykę nazywać dyktaturą gospodarczą.