Gdy wołam: „Siostro Mario”, odwraca się do mnie równocześnie sześć zakonnic. Dlatego że wszystkie anuncjatki noszą imię Maria, a do niego dodają wybrany przydomek. W ten sposób podkreślają, że to Matka Boża uczy je, jak sprawiać przyjemność Jezusowi.
Nazwa kontemplacyjnego Zakonu Najświętszej Maryi Panny, znanego jako siostry anuncjatki (od francuskiego rzeczownika une annonciation – zwiastowanie). Nie tylko podczas powitania, ale i całej rozmowy siostry mają twarze tak radosne, jakby przed chwilą usłyszały dobrą nowinę o poczęciu Boga. Piękne kobiety z uśmiechem, który promieniuje gdzieś od duszy. Kiedy s. Ludwika Maria, dziś siostra odpowiedzialna, czyli przełożona, pierwszy raz weszła za klauzurę anuncjatek w klasztorze w Thiais we Francji, poczuła, że jest u siebie. – Tą pewnością żyję do dziś – mówi.
Dostępne jest 4% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.