Depresja proroka

Patrząc na czysto ludzkie siły, prorok Eliasz doszedł do ściany. Na Karmelu dokonał spektakularnego zwycięstwa nad pięciuset prorokami bożka Baala, dowodząc, że jedynym Bogiem jest Pan Izraela.

A przecież ten triumf nie przyniósł religijnego odrodzenia w Izraelu, co było głównym celem działalności proroka. Eliasz żył w pierwszej połowie IX wieku przed Chr. Pochodził z pasterskiego klanu osiadłego w Zajordanii w krainie Gilead. Był nieprzejednanym obrońcą prawdziwej religii swego narodu i bolał nad tym, że jego ziomkowie tak łatwo porzucali ją na rzecz kultów kananejskich. Działał za panowania trzech władców izraelskich: Achaba, Ochozjasza i Jorama. Ów triumf nad prorokami Baala miał miejsce za panowania pierwszego z nich. A to zwycięstwo stało się przyczyną nieprzejednanej wrogości żony Achaba, fenickiej księżniczki Izebel. Ratując życie, ruszył z Izraela na południe. Nie zatrzymał się w Judzie, bo tutaj władza królewska była spokrewniona z żoną Achaba. Miejscem odpoczynku stała się dopiero pustynna kraina na południe od Palestyny. I tu przyszedł ów ludzki kres sił. „Usiadł pod jednym z janowców” i pragnął umrzeć. I wtedy przychodzi cudowna interwencja.

Dwukrotnie anioł jego Boga posila go chlebem i wodą, zachęcając do dalszej wędrówki. Ta nie jest już więcej ucieczką. Ona jest pielgrzymką do źródeł. Celem stała się Boża góra Horeb. W biblijnej tradycji zwanej elohistyczną, a z niej pochodzi biblijny opis, Horeb jest nazwą góry Synaj. Eliasz dociera więc do miejsca szczególnego objawienia się Pana Boga Mojżeszowi i obdarowania Izraelitów tablicami Dekalogu. Również i Eliasz będzie tam widział przechodzącego Boga. Wizyta u źródeł doda mu nowych sił. Pokona ludzką depresję. I Eliasz powróci. Będzie nadal bronił prawdziwej religii swego narodu. Przygotuje swego następcę, proroka Elizeusza, a sam zostanie cudownie porwany w niebiosa na ognistym rydwanie. Od tej pory Izraelici będą oczekiwać jego powrotu, bo ten będzie zapowiedzią bliskości Mesjasza. Czyż w tym biblijnym kontekście może więc dziwić, że gdy Pan Jezus zabrał ze sobą trzech uczniów: Piotra, Jakuba i Jana na wysoką górę i tam przemienił się wobec nich, stanęli przy nim właśnie Eliasz i Mojżesz?•